کهیرهای مزمن چه زمانی بوجود می آیند؟

کهیرهای مزمن جوش های قرمز و خارش دار است که در نتیجه واکنش پوستی ایجاد می شود. اندازه این جوش ها متفاوت بوده و با ادامه روند واکنش، مکرر ظاهر و محو می شوند.

اگر بیش از شش هفته جوش ها ظاهر شوند و مکرراً در طی ماه ها یا سالها عود کنند، این بیماری کهیر مزمن محسوب می شود. علت کهیر مزمن اغلب مشخص نیست.

کهیرهای مزمن می توانند بسیار ناخوشایند باشند و در خواب و فعالیت های روزمره اختلال ایجاد کنند. برای بسیاری از افراد، داروهای آنتی هیستامین و ضد خارش تسکین دهنده هستند.

علائم

علائم و نشانه های کهیر مزمن عبارتند از:

دسته های جوش قرمز یا رنگ پوست، که می توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند
تسمه هایی که از نظر اندازه متفاوت هستند، تغییر شکل می دهند و با ادامه روند واکنش، مکرراً ظاهر و محو می شوند
خارش، که ممکن است شدید باشد
تورم دردناک (آنژیوادم) لب ها، پلک ها و داخل گلو
تمایل به شعله ور شدن علائم و نشانه ها با محرک هایی مانند گرما، ورزش و استرس
تمایل به ادامه علائم و نشانه ها برای بیش از شش هفته و تکرار مکرر و غیرقابل پیش بینی، گاهی اوقات برای ماهها یا سالها
کهیرهای کوتاه مدت (حاد) به طور ناگهانی ظاهر می شوند و طی چند هفته برطرف می شوند

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

در صورت داشتن کهیرهای شدید یا کهیرهایی که به مدت چندین روز ظاهر می شوند، به پزشک مراجعه کنید.

به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید

کهیرهای مزمن شما را در معرض خطر ناگهانی واکنش آلرژیک جدی (آنافیلاکسی) قرار نمی دهند. اگر به عنوان بخشی از واکنش آلرژیک جدی کهیر را تجربه کردید، به دنبال مراقبت های اضطراری باشید. علائم و نشانه های آنافیلاکسی شامل سرگیجه، مشکل تنفس و تورم لب ها، پلک ها و زبان است.

علل

جوشهای همراه با کهیرها هنگامی ایجاد می شوند که سلولهای خاصی هیستامین و سایر مواد شیمیایی را در جریان خون شما آزاد کنند.

پزشکان اغلب نمی توانند دلیل کهیر مزمن یا اینکه چرا کهیر حاد گاهی اوقات به یک مشکل طولانی مدت تبدیل می شود، پی ببرند. واکنش پوستی ممکن است توسط موارد زیر ایجاد شود:

• داروهای ضد درد
• حشرات یا انگلی
• عفونت
• خراشیدن
• گرما یا سرما
• فشار
• نور خورشید
• ورزش
• الکل یا غذا
• از روی کمربند محکم روی پوست فشار بیاورید
  در بعضی موارد، کهیرهای مزمن ممکن است به یک بیماری زمینه ای مانند بیماری تیروئید یا بندرت سرطان مرتبط باشند.

عوارض

کهیرهای مزمن شما را در معرض خطر ناگهانی واکنش آلرژیک جدی (آنافیلاکسی) قرار نمی دهند. اما اگر به عنوان بخشی از واکنش آلرژیک جدی کهیر را تجربه کردید ، به دنبال مراقبت های اضطراری باشید. علائم و نشانه های آنافیلاکسی شامل سرگیجه ، مشکل تنفس و تورم لب ها ، پلک ها و زبان است.

تشخیص

پزشک شما یک معاینه بدنی انجام می دهد و تعدادی سؤال از شما می پرسد تا بفهمید چه عواملی باعث ایجاد علائم و نشانه های شما می شود. همچنین ممکن است او از شما بخواهد که دفترچه یادداشت خود را یادداشت کنید:

فعالیتهای شما
هر دارو، داروی گیاهی یا مکمل ای که مصرف می کنید
آنچه می خورید و می نوشید
جایی که کندو ظاهر می شود و مدت زمان کم رنگ شدن جوش طول می کشد
چه کهیرهای شما با تورم دردناک همراه باشد

اگر معاینه بدنی و سابقه پزشکی شما نشان می دهد کهیر ناشی از یک مشکل اساسی است، ممکن است پزشک شما را تحت آزمایشاتی مانند آزمایش خون یا آزمایشات پوستی قرار دهد.

رفتار

پزشک شما به شما توصیه می کند علائم خود را با داروهای خانگی مانند آنتی هیستامین های بدون نسخه درمان کنید. اگر مراحل مراقبت از خود کمکی نکرد، با پزشک خود در مورد یافتن داروهای تجویز شده یا ترکیبی از داروهایی که برای شما مناسب است صحبت کنید. معمولاً می توان یک درمان موثر یافت.

آنتی هیستامین ها

مصرف روزانه قرص های ضد هیستامین غیرطبیعی به انسداد انتشار هیستامین در ایجاد علائم کمک می کند. عوارض جانبی کمی دارند. مثالها عبارتند از:

• لوراتادین 
• فکسوفنادین
• ستیریزین 
• دسلوراتادین 
  اگر آنتی هیستامین های ناخوشایند به شما کمک نمی کنند، پزشک ممکن است دوز دارو را افزایش دهد یا نوعی را که باعث خواب آلودگی افراد می شود و قبل از خواب مصرف می شود، امتحان کنید. به عنوان مثال می توان به هیدروکسی زین پاموات و دوکسپین اشاره کرد.

در صورت بارداری یا شیردهی، بیماری پزشکی مزمن یا مصرف داروهای دیگر قبل از مصرف هر یک از این داروها با پزشک خود مشورت کنید.

سایر داروها

اگر آنتی هیستامین ها به تنهایی علائم شما را تسکین نمی دهند، داروهای دیگر می توانند کمک کنند. مثلا:

مسدود کننده های هیستامین: این داروها که آنتاگونیست گیرنده های H-2 نیز نامیده می شوند، به صورت خوراکی تزریق یا مصرف می شوند. به عنوان مثال می توان به سایمتیدین، رانیتیدین و فاموتیدین اشاره کرد.
داروهای ضد التهاب: کورتیکواستروئیدهای خوراکی مانند پردنیزون می توانند به کاهش تورم، قرمزی و خارش کمک کنند. این موارد معمولاً برای کنترل کوتاه مدت کهیرهای شدید یا آنژیوادم است زیرا در صورت مصرف طولانی مدت می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
داروهای ضد افسردگی: دوکسپین ضد افسردگی سه حلقه ای که به صورت کرم استفاده می شود، می تواند به تسکین خارش کمک کند. این دارو ممکن است باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود.
داروهای آسم با آنتی هیستامین ها: داروهایی که با عملکرد اصلاح کننده های لکوترین تداخل می کنند ممکن است در صورت استفاده با آنتی هیستامین ها مفید باشند. به عنوان مثال می توان به مونتلوکاست و زافیرلوکاست اشاره کرد.
آنتی بادی های ساخته شده توسط انسان: داروی (Xolair) در برابر نوعی کهیر مزمن با مشکل درمان بسیار موثر است. این یک داروی تزریقی است که معمولاً هر ماه یک بار تجویز می شود.
داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: گزینه ها شامل سیکلوسپورین و تاکرولیموس است.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما احتمالاً ابتدا به پزشک مراقبت های اولیه خود مراجعه خواهید کرد. وی ممکن است شما را به پزشکی متخصص در بیماری های پوستی یا به یک متخصص آلرژی ارجاع دهد.

در مورد کهیرهای مزمن، برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:

چه عواملی باعث بروز علائم من می شود؟
این کندوها چه مدت دوام می آورند؟
به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات به آمادگی خاصی نیاز دارد؟
چه روش های درمانی موجود است و کدام یک را توصیه می کنید؟
آیا این روش های درمانی عوارضی دارند؟
آیا من به داروهای تجویز شده احتیاج دارم یا می توانم برای درمان بیماری از داروهای بدون نسخه استفاده کنم؟
آیا دارویی که شما تجویز می کنید نسخه عمومی دارد؟
من دیگر مشکلات سلامتی دارم. آیا درمانی که پیشنهاد می کنید با آن شرایط سازگار است؟

چه انتظاری از پزشک خود دارید

پزشک شما احتمالاً سؤالاتی از این قبیل را از شما خواهد پرسید:

چه علائمی دارید و چه زمانی علائم آن را شروع کرده اید؟
آیا در قفسه سینه یا گلو تنگی دارید، حالت تهوع یا مشکل تنفس دارید؟
آیا اخیراً عفونت ویروسی یا باکتریایی داشته اید؟
چه داروها، داروهای گیاهی و مکمل هایی را مصرف می کنید؟
آیا اخیراً غذاهای جدیدی امتحان کرده اید؟
آیا به مکان جدیدی سفر کرده اید؟
آیا سابقه خانوادگی کهیر یا آنژیوادم دارید؟
به نظر می رسد، اگر چیزی وجود داشته باشد، علائم شما را بهبود یا بدتر می کند؟

شیوه زندگی و درمان های خانگی

کهیرهای مزمن می توانند ماهها و سالها ادامه داشته باشند. آنها می توانند در خواب، کار و سایر فعالیت ها اختلال ایجاد کنند. اقدامات احتیاطی زیر می تواند به جلوگیری یا تسکین واکنشهای پوستی مکرر کهیرها کمک کند:

• لباسهای گشاد و سبک بپوشید
• از خراشیدن یا استفاده از صابون های خشن خودداری کنید
• ناحیه آسیب دیده را با حمام، پنکه، پارچه خنک، لوسیون یا کرم ضد خارش تسکین دهید
• از زمان و مکان بروز کهیر ، کارهایی که انجام می دهید، آنچه می خورید و غیره دفترچه یادداشت کنید. این ممکن است به شما و پزشک در شناسایی عوامل محرک کمک کند
• از عوامل محرک شناخته شده خودداری کنید
• قبل از بیرون رفتن از ضد آفتاب استفاده کنید

امیدوارم مطالب این مقاله برای شما مفید بوده باشد و بتوانید از این مطالب حداکثر استفاده را ببرید.

لطفا نظرات و انتقادات خود را در جهت افزایش سطح کیفی مطالب با ما درمیان بگذارید.
منتظر نظرات صمیمانه و سازنده شما هستیم.

آکادمی ورزشی آکوند

---

ما در وب سایتمان توصیه های پزشکی ، تشخیصی و یا درمانی ارائه نمی دهیم اطلاعاتی که در این وب سایت یا توسط این مربیان منتشر شده است به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی در نظر گرفته نشده است و شما قبل از مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی ، نباید هیچ اقدامی انجام دهید.مراقبت های بهداشتی ، نباید هیچ اقدامی انجام دهید.