این همه درد از یک زخم ریز؟ناگفته هایی از زخم دردناک شانکر

زخم پوستی – در مورد علل، درمان و پیشگیری از این زخم دردناک دهان اطلاعات کسب کنید.

تعریف:

زخم های پوستی، که به آنها زخم های آفتی نیز گفته می شود، ضایعات کم عمق و کوچکی هستند که در بافت های نرم دهان یا پایه لثه ایجاد می شوند. برخلاف زخم های سرد، زخم های شانکر در سطح لب شما ایجاد نمی شوند و مسری نیستند. با این وجود می توانند دردناک باشند و غذا خوردن و صحبت را دشوار می کنند.

بیشتر زخم های شانکر طی یک یا دو هفته خود به خود از بین می روند. اگر به طور غیرمعمول بزرگ یا دردناک شوند با پزشک یا دندانپزشک خود مشورت کنید.

علائم:

بیشتر زخم های شانکر گرد یا بیضی شکل با یک مرکز سفید یا زرد و حاشیه قرمز است. آنها در داخل دهان – روی یا زیر زبان، داخل گونه ها یا لب ها، در پایه لثه ها یا روی کام نرم شما شکل می گیرند. ممکن است یک یا دو روز قبل از ظاهر شدن زخم ها احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش داشته باشید.

انواع مختلفی از زخم های شانکر وجود دارد، از جمله زخم های جزئی، ماژور و هرپتی فرم.

زخم های کوچک شانکر

زخم های خرد شده شایع ترینند و شامل موارد زیر است:

معمولاً کوچک هستند، بیضی شکل و دارای لبه قرمز است، طی یک تا دو هفته بدون زخم بهبود می یابد.

زخم های بزرگ شانکر

زخمهای بزرگ شانکر کمتر شایع است و:

بزرگتر و عمیق تر از زخم های کوچک شانکر هستند، معمولاً گرد با حاشیه های مشخص شده هستند، اما ممکن است لبه های آنها نامنظم باشد که بسیار بزرگ باشند، می تواند بسیار دردناک باشد، بهبودی ممکن است تا شش هفته طول بکشد و می تواند جای زخم های زیادی ایجاد کند.

زخم های شانکرپتفرم

زخم های شانکرپتیفورم غیر معمول هستند و معمولاً در اواخر زندگی ایجاد می شوند، اما در اثر عفونت ویروس تبخال ایجاد نمی شوند. این زخم های شانکر:

اندازه دقیق دارند، اغلب در خوشه های ۱۰ تا ۱۰۰ زخم رخ می دهد، اما ممکن است در یک زخم بزرگ ادغام شود، لبه های نامنظم دارد و طی یک تا دو هفته بدون زخم بهبود می یابد.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

زخم های شانکر غیرمعمول بزرگ

زخم های مکرر، با موارد جدید قبل از بهبود زخم های قدیمی یا شیوع مکرر.

زخمهای مداوم، دو هفته یا بیشتر.

زخمهایی که خود به لبها کشیده می شوند.

دردی که با اقدامات خودمراقبتی نمی توانید آن را کنترل کنید.

سختی بیش از حد در خوردن یا آشامیدن.

تب بالا همراه با زخم های شانکر.

در صورت داشتن سطح تیز دندان که به نظر می رسد باعث تحریک زخم ها می شوند، به دندانپزشک مراجعه کنید.

علل

علت دقیق زخم های شانکر هنوز مشخص نیست، اگرچه محققان گمان می کنند که ترکیبی از عوامل حتی در یک فرد، در شیوع آن نقش دارد.

عوامل احتمالی زخم های شانکر عبارتند از:

یک آسیب جزئی در دهان شما در اثر کار دندانپزشکی، مسواک زدن بیش از حد، سو، استفاده از ورزش، یا گزش گونه ای تصادفی.

خمیر دندان و دهانشویه های حاوی سدیم لوریل سولفات

حساسیت های غذایی، به ویژه در مورد شکلات، قهوه، توت فرنگی، تخم مرغ، آجیل، پنیر و غذاهای تند یا اسیدی.

رژیم غذایی فاقد ویتامین B-12، روی، فولات (اسید فولیک) یا آهن.

یک واکنش آلرژیک به باکتری های خاص در دهان شما.

هلیکوباکتر پیلوری، همان باکتری هایی که باعث زخم معده می شوند.

شیفت های هورمونی در دوران قاعدگی

استرس عاطفی

زخم های پوستی ممکن است به دلیل شرایط خاص و بیماری هایی مانند:

بیماری سلیاک، یک اختلال جدی روده ناشی از حساسیت به گلوتن، پروتئینی است که در اکثر غلات یافت می شود.

بیماری های التهابی روده، مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو.

بیماری بهجت، یک اختلال نادر است که باعث التهاب در سراسر بدن، از جمله دهان می شود.

یک سیستم ایمنی معیوب که به جای عوامل بیماری زا مانند ویروس ها و باکتری ها به سلول های سالم در دهان شما حمله می کند.

HIV / AIDS، که سیستم ایمنی را سرکوب می کند.

بر خلاف تبخال، زخم های شانکر با عفونت ویروس تبخال ارتباط ندارند.

عوامل خطر

هرکسی می تواند دچار زخم های شانکر شود. اما بیشتر در نوجوانان و جوانان رخ می دهد و بیشتر در خانم ها دیده می شود.

غالباً افرادی که دچار زخم های شانکر هستند سابقه خانوادگی این اختلال را دارند. این ممکن است به دلیل وراثت یا یک عامل مشترک در محیط، مانند برخی غذاها یا مواد حساسیت زا باشد.

پزشک یا دندانپزشک می تواند زخم شانکر را بر اساس شکل ظاهری تشخیص دهد. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آماده شدن برای قرار ملاقات خود آورده شده است.

قبل از قرار ملاقات لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

علائم شما، از جمله زمان شروع آنها و چگونگی تغییر یا بدتر شدن آنها با گذشت زمان

تمام داروهای شما، از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین ها یا سایر مکمل ها و دوزهای آنها

هرگونه شرایط پزشکی دیگر، برای بررسی اینکه آیا با علائم شما ارتباط دارد یا خیر

اطلاعات شخصی اصلی، از جمله تغییرات اخیر یا عوامل استرس زای عاطفی در زندگی شما

سوالاتی که می توانید از پزشک یا دندانپزشک بخواهید تا ویزیت شما را کارآمدتر کند.

در اینجا چند سوال اساسی برای پرسیدن آورده شده است:

آیا من زخم شانکر دارم؟

اگر چنین است، چه عواملی ممکن است در پیشرفت آن نقش داشته باشد؟ اگر نه، چه چیز دیگری می تواند باشد؟

آیا به آزمایش نیاز دارم؟

در صورت وجود چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟

چه اقداماتی برای مراقبت از خود می توانم انجام دهم تا علائم خود را تسکین دهم؟

آیا برای تسریع در بهبودی می توان کاری انجام داد؟

چقدر زود انتظار دارید علائم من بهبود یابد؟

آیا می توانم کاری انجام دهم که از بروز مجدد آن جلوگیری کند؟

آماده پاسخگویی به سوالات پزشک یا دندانپزشک خود باشید ، مانند:

علائم شما چیست؟

اولین بار چه زمانی این علائم را مشاهده کردید؟

درد شما چقدر شدید است؟

آیا در گذشته زخم های مشابهی داشته اید؟ در این صورت، آیا متوجه شده اید که به ویژه چیزی باعث تحریک آنها شده است؟

آیا در گذشته برای زخم های مشابه تحت درمان قرار گرفته اید؟ اگر چنین است، چه درمانی موثرتر بود؟

آیا اخیراً کار دندانپزشکی داشته اید؟

آیا اخیراً استرس قابل توجه یا تغییرات عمده زندگی را تجربه کرده اید؟

رژیم روزانه معمولی شما چیست؟

آیا شما بیماری پزشکی دیگری تشخیص داده اید؟

چه داروهایی از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین ها، گیاهان و سایر مکمل ها را مصرف می کنید؟

آیا شما سابقه خانوادگی زخم های شانکر دارید؟

آزمایش و تشخیص

برای تشخیص زخم های شانکر نیازی به آزمایش نیست. پزشک یا دندانپزشک می تواند آنها را با معاینه بینایی شناسایی کند. در بعضی موارد، ممکن است آزمایشاتی برای بررسی سایر مشکلات سلامتی داشته باشید، به خصوص اگر زخم های شانکر شدید و مداوم باشند.

به زودی با ادامه این مقاله همراهتان هستیم…

---

امیدوارم مطالب این مقاله برای شما مفید بوده باشد و بتوانید از این مطالب حداکثر استفاده را ببرید.

لطفا نظرات و انتقادات خود را در جهت افزایش سطح کیفی مطالب با ما درمیان بگذارید.
منتظر نظرات صمیمانه و سازنده شما هستیم.

آکادمی ورزشی آکوند

---

ما در وب سایتمان توصیه های پزشکی ، تشخیصی و یا درمانی ارائه نمی دهیم اطلاعاتی که در این وب سایت یا توسط این مربیان منتشر شده است به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی در نظر گرفته نشده است و شما قبل از مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی ، نباید هیچ اقدامی انجام دهید.مراقبت های بهداشتی ، نباید هیچ اقدامی انجام دهید.