دانستنی های عفونت واژن

بررسی اجمالی

واژینیت یا عفونت واژن بیماری است که می تواند منجر به ترشح، خارش و درد شود. واژینیت یک التهاب داخل  واژن بوده که علائم آن شامل خارش و سوزش مجرا است. یک واژن طبیعی به طور دائم دارای ترشحاتی روشن و حتی کدر و دارای بوی خاص می باشد که خارش و سوزش ندارد.

در واژن طبیعی تعادلی از ارگانیسمهای متفاوت وجود دارد مثل باکتری ها و قارچها. هنگامی که شخص دارای واژن سالم می باشد این باکتریهای غیربیماری زا و جریان ترشحات طبیعی واژن را در مقابل عفونتها محافظت می کنند، اگر این محیط مناسب به هم بخورد یا باکتریهای بیماریزا وارد واژن شوند ممکن است واژن طبیعی به سمت عفونی شدن و التهاب پیش رود.

هنگامی که واژن عفونی شود افزایش ترشحات غلیظ به همراه بوی نامطبوع و خارش و سوزش و تورم مشاهده می شود.

علت آن معمولاً تغییر در تعادل طبیعی باکتریهای واژن یا عفونت است. کاهش سطح استروژن پس از یائسگی و برخی از اختلالات پوستی نیز می تواند باعث واژینیت شود.

متداول ترین انواع واژینیت 

۱- واژینوز باکتریال

واژینوز باکتریال که در نتیجه تغییر باکتری های طبیعی موجود در واژن شما و رشد بیش از حد آنها ایجاد می شود.

۲- عفونت های مخمری

عفونت های مخمری که معمولاً در اثر قارچی طبیعی به نام Candida albicans  ، کاندیدا آلبیکانز ایجاد می شوند.

۳- تریکومونیازیس

تریکومونیازیس عموما توسط انگل ترکومونا ایجاد می شود و معمولاً با مقاربت جنسی منتقل می شود درمان به نوع واژینیت شما بستگی دارد.

علائم واژینیت

علائم و نشانه های واژینیت می تواند شامل موارد زیر باشد:

تغییر در رنگ ، بو یا میزان ترشحات از واژن
خارش یا تحریک واژن
درد هنگام مقاربت
ادرار دردناک
خونریزی یا لکه بینی واژن

نوع ترشحات در انواع واژینیت

اگر ترشحات واژینال دارید، که بسیاری از خانم ها چنین نیستند، ویژگی های ترشحات ممکن است نشان دهنده نوع واژینیت شما باشد. و از روی رنگ و نوع ترشحات میتوان نوع واژینیت را مشخص کرد.

واژینوز باکتریال : ممکن است ترشحاتی به رنگ سفید مایل به خاکستری و بوی بد ایجاد کنید. بویی که اغلب به عنوان بوی ماهی توصیف می شود ، ممکن است بعد از مقاربت جنسی بیشتر مشهود باشد.
عفونت مخمر : علائم اصلی آن خارش است ، اما ممکن است ترشحات سفید و غلیظی داشته باشید که شبیه پنیر کاتاژ باشد.
تریکومونیازیس عفونی : که به نام تریکومونیازیس (trik-o-moe-NIE-uh-sis) شناخته میشود می تواند باعث ترشحات مایل به زرد مایل به سبز و گاهی اوقات کف آلود شود.

زمان مراجعه به پزشک برای بیماری واژینیت

در صورت بروز ناراحتی واژن غیرمعمول، به خصوص اگر:

۱- بوی واژن ، ترشح یا خارش ناخوشایند دارید.
۲- هرگز عفونت واژن نداشته اید. مراجعه به پزشک می تواند علت را مشخص کرده و به شما در یادگیری شناسایی علائم و نشانه ها کمک کند.
۳-قبلا عفونت واژن داشته اید.
۴- چندین شریک جنسی یا یک شریک جدید جدید داشته اید. ممکن است دچار عفونت منتقله از راه جنسی شوید. برخی از عفونت های منتقله از راه مقاربتی علائم و نشانه هایی مشابه عفونت مخمر یا واژینوز باکتریایی دارند.
۵- یک دوره داروی ضدمخمر بدون نسخه را به پایان رسانده اید و علائم شما همچنان پابرجاست.
۶- تب ، لرز یا درد لگن دارید.

نا گفته نماند که احتمالاً نیازی نیست که هر بار دچار سوزش و ترشحات واژن شوید ، به پزشک مراجعه کنید ، به خصوص اگر قبلاً عفونت مخمر واژن را تشخیص داده اید و علائم و نشانه های شما مانند گذشته است و علائم و نشانه های عفونت مخمری را می دانید و اطمینان دارید که این همان چیزی است که دارید.

علل واژینیت

علت آن بستگی به نوع واژینیت شما دارد:

واژینوز باکتریال. این مهمترین علت واژنیت در نتیجه تغییر باکتریهای طبیعی موجود در واژن شما به رشد بیش از حد یکی از چندین موجود دیگر است. معمولاً تعداد باکتریهایی که به طور معمول در واژن (لاکتوباسیلها) یافت می شوند ، از تعداد باکتریهای دیگر (بی هوازی) موجود در واژن شما بیشتر است. اگر باکتری های بی هوازی بیش از حد زیاد شوند ، تعادل را بر هم می زنند و باعث واژنوز باکتریایی می شوند.

به نظر می رسد این نوع واژینیت با مقاربت جنسی مرتبط است – خصوصاً اگر چندین شریک جنسی دارید یا یک شریک جنسی جدید دارید – اما در زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند نیز بروز می کند.

عفونت های مخمری این موارد زمانی اتفاق می افتد که رشد بیش از حد ارگانیسم قارچی – معمولاً C. albicans – در واژن شما وجود داشته باشد. C. albicans همچنین باعث ایجاد عفونت در سایر مناطق مرطوب بدن شما مانند دهان (برفک) ، چین های پوستی و بسترهای ناخن می شود. قارچ همچنین می تواند باعث بثورات پوشک شود.

تریکومونیازیس این عفونت منتقله از راه مقاربت جنسی در اثر انگل میکروسکوپی ، یک سلولی به نام Trichomonas vaginalis ایجاد می شود. این ارگانیسم در هنگام مقاربت جنسی با کسی که به این عفونت مبتلا است ، گسترش می یابد.

در مردان ، ارگانیسم معمولاً دستگاه ادراری را آلوده می کند ، اما اغلب علائمی ایجاد نمی کند. در زنان ، تریکومونیازیس معمولاً واژن را آلوده می کند و ممکن است علائمی ایجاد کند. همچنین خطر ابتلای زنان به سایر عفونتهای مقاربتی را افزایش می دهد.

واژینیت غیر عفونی اسپری های واژن ، دوش ، صابون های معطر ، مواد شوینده معطر و محصولات اسپرم کش ممکن است باعث واکنش آلرژیک یا تحریک بافت های ولو و واژن شوند. اشیا Foreign خارجی مانند دستمال کاغذی یا تامپون فراموش شده در واژن نیز می توانند بافت های واژن را تحریک کنند.

سندرم دستگاه ادراری تناسلی یائسگی (آتروفی واژن). کاهش سطح استروژن پس از یائسگی یا برداشتن تخمدان با جراحی می تواند باعث نازک شدن پوشش واژن شود ، که در بعضی موارد منجر به تحریک واژن ، سوزش و خشکی می شود.

عوامل خطر واژینیت

عواملی که خطر ابتلا به واژن را افزایش می دهند عبارتند از:

۱- تغییرات هورمونی ، مانند موارد مرتبط با بارداری ، قرص های جلوگیری از بارداری یا یائسگی
۲- فعالیت جنسی
۳- داشتن عفونت مقاربتی
۴- داروهایی مانند آنتی بیوتیک و استروئیدها
۵- استفاده از اسپرم کش برای کنترل بارداری
۶-دیابت کنترل نشده

۷- محصولات بهداشتی مانند حمام حباب دار ، اسپری واژن یا دئودورانت واژن
۸- پوشیدن لباس های مرطوب یا تنگ
۹- استفاده از دستگاه داخل رحمی (IUD) برای کنترل بارداری

عوارض

زنان مبتلا به تریکومونیازیس یا واژینوز باکتریایی به دلیل التهاب ناشی از این اختلالات در معرض خطر بیشتری برای دستیابی به عفونت های مقاربتی هستند. در زنان باردار ، واژینوز باکتریایی علامت دار و تریکومونیازیس با زایمان زودرس و نوزادان کم وزن همراه است.

سابقه پزشکی خود را مرور کنید. این شامل سابقه ابتلا به واژن یا عفونتهای آمیزشی است.
معاینه لگن انجام دهید. در طول معاینه لگن، پزشک شما ممکن است از ابزاری (اسپکولوم) برای یافتن التهاب و ترشحات غیر طبیعی در داخل واژن استفاده کند.
یک نمونه برای آزمایش آزمایشگاه جمع آوری کنید. پزشک شما ممکن است نمونه ای از ترشحات دهانه رحم یا واژن را برای آزمایش آزمایشگاه جمع آوری کند تا تایید کند که چه نوع واژینیت دارید.
تست pH را انجام دهید. پزشک شما ممکن است با استفاده از چسب تست apH یا کاغذ pH به دیواره واژن ، pH واژن شما را آزمایش کند. افزایش pH می تواند نشان دهنده واژینوز باکتری یا تریکومونیازیس باشد. با این حال ، آزمایش pH به تنهایی یک آزمایش تشخیصی قابل اعتماد نیست.

سوالاتی که می توانید در زمان مراجعه به پزشک از پزشک خود بپرسید

قبل از قرار ملاقات از استفاده از تامپون ، انجام رابطه جنسی یا دوش گرفتن خودداری کنید تا پزشک بتواند ترشحات واژن شما را ارزیابی کند.

برای واژینیت ، برخی از سوالات اساسی عبارتند از:

برای جلوگیری از واژینیت چه کاری می توانم انجام دهم؟
چه علائم و نشانه هایی را باید رعایت کنم؟
آیا به دارو احتیاج دارم؟
آیا محصولات بدون نسخه وجود دارد که شرایط من را درمان کند؟
در صورت بازگشت علائم پس از درمان چه می توانم انجام دهم؟
آیا شریک زندگی من نیز نیاز به آزمایش یا معالجه دارد؟
در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

پزشک شما احتمالاً از شما سوالاتی مانند:

آیا متوجه بوی شدید واژن می شوید؟
به نظر می رسد علائم شما با چرخه قاعدگی شما گره خورده است؟ به عنوان مثال ، آیا علائم دقیقاً قبل یا بعد از پریود شدیدتر هستند؟
آیا برای درمان بیماری خود محصولات بدون نسخه را امتحان کرده اید؟
آیا شما باردار هستید؟
آیا از صابون معطر یا حمام حبابی استفاده می کنید؟
آیا دوش می گیرید یا از اسپری بهداشتی زنانه استفاده می کنید؟
از گفتگو درباره علائمی که ممکن است واژینیت را نشان دهند ، خجالت نکشید. برای جلوگیری از تأخیر در درمان ، در اسرع وقت علائم خود را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در میان بگذارید.

شیوه زندگی و درمان های خانگی واژینیت

برای درمان تریکومونیازیس ، واژینوز باکتریایی و آتروفی واژن به داروهای تجویزی نیاز دارید. اگر می دانید که به عفونت مخمر مبتلا هستید ، می توانید این مراحل را انجام دهید:

از داروهای بدون نسخه به طور خاص برای عفونت های مخمری استفاده کنید. گزینه ها شامل دوره های یک روزه ، سه روزه یا هفت روزه کرم یا شیاف واژن است. 

برخی محصولات مثل کرم خارجی برای استفاده از لب و دهانه واژن همراه هستند. دستورالعمل های بسته را دنبال کنید و کل دوره درمان را انجام دهید ، حتی اگر بلافاصله احساس بهبودی کنید.

کمپرس سرد مانند پارچه شستشو را در ناحیه لب قرار دهید تا ناراحتی شما تا زمان اثر کامل داروی ضد قارچ کاهش یابد.

جلوگیری از ابتلا به واژینیت

بهداشت مناسب ممکن است از عود برخی از واژن ها جلوگیری کند و برخی علائم را تسکین دهد:

از حمام، وان آبگرم و آبگرم با جکوزی پرهیز کنید.
از تحریک کننده ها خودداری کنید. اینها شامل تامپون ، پد ، دوش ، و صابون های معطر هستند. بعد از دوش گرفتن از محل دستگاه تناسلی خارجی خود صابون بشویید و برای جلوگیری از تحریک ، ناحیه را به خوبی خشک کنید از صابون های خشن مانند آنهایی که دارای خاصیت خوشبوکننده یا ضد باکتری یا حمام حباب دار هستند استفاده نکنید.
پس از استفاده از توالت از جلو به عقب پاک کنید. با این کار از انتشار باکتری های مدفوع به واژن شما جلوگیری می شود.
سایر کارهایی که می توانید انجام دهید و به جلوگیری از واژینیت کمک می کند عبارتند از:

 واژن شما به غیر از استحمام عادی ، به پاکسازی نیاز ندارد. دوش گرفتن تکراری موجودات طبیعی ساکن در واژن را مختل می کند و در واقع می تواند خطر ابتلا به عفونت واژن را افزایش دهد. دوش باعث پاک شدن عفونت واژن نمی شود.
از کاندوم لاتکس استفاده کنید. کاندوم های لاتکس زنانه و مردانه ممکن است به شما کمک کنند تا از عفونت های ناشی از تماس جنسی جلوگیری کنید.
لباس زیر نخی بپوشید. جوراب شلواری را با فاق نخی بپوشید. اگر بدون آن احساس راحتی می کنید ، از پوشیدن لباس زیر در رختخواب صرف نظر کنید. مخمر در محیط های مرطوب رشد می کند.

---

امیدوارم مطالب این مقاله برای شما مفید بوده باشد و بتوانید از این مطالب حداکثر استفاده را ببرید.

لطفا نظرات و انتقادات خود را در جهت افزایش سطح کیفی مطالب با ما درمیان بگذارید.
منتظر نظرات صمیمانه و سازنده شما هستیم.

آکادمی ورزشی آکوند

ما در وب سایتمان توصیه های پزشکی ، تشخیصی و یا درمانی ارائه نمی دهیم اطلاعاتی که در این وب سایت یا توسط این مربیان منتشر شده است به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی در نظر گرفته نشده است و شما قبل از مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی ، نباید هیچ اقدامی انجام دهید.مراقبت های بهداشتی ، نباید هیچ اقدامی انجام دهید.